‘Rindâne bir hayatın izini süren, yalnız şâirler kaldı. Şâirler ve hakikî ilim ve düşünce adamları… Onlar bu dünyanın tozuna dumanına safdil bir umutla ayak diriyorlar. ”Bir köhne kitap bir sarı kandil neme yetmez?” diyen şâirenin peşi sıra giden ankâ kuşları… Dünyanın burgacına kapılmayanların, şâirlerin, söz ve yazı ahâlisinin oturup konuşabilecekleri bir zaman hep var. Onlar […]
